بررسی و رسیدگی به معضل سگ‌های ولگرد در سطح شهرستان سرخه

در سال‌های اخیر، افزایش تعداد سگ‌های ولگرد در مناطق شهری و روستایی شهرستان سرخه به یک معضل اجتماعی و بهداشتی تبدیل شده است. این موضوع نه‌تنها تهدیدی برای سلامت عمومی و امنیت شهروندان محسوب می‌شود، بلکه از نظر زیست‌محیطی و اقتصادی نیز مشکلات متعددی را به دنبال داشته است.

مشکلات ناشی از سگ‌های ولگرد:

1. تهدید سلامت عمومی: سگ‌های ولگرد می‌توانند ناقل بیماری‌های خطرناکی همچون هاری، انگل‌های داخلی و خارجی و بیماری‌های مشترک بین انسان و حیوان باشند.
2. ناامنی و ترس عمومی: حضور سگ‌های ولگرد در خیابان‌ها، به‌خصوص در ساعات شب، موجب ترس و نگرانی شهروندان، به‌ویژه کودکان و سالمندان می‌شود.
3. خسارات اقتصادی: حمله سگ‌های ولگرد به دام‌ها و محصولات کشاورزی در مناطق روستایی می‌تواند خسارات مالی به دامداران و کشاورزان وارد کند.
4. آلودگی محیط‌زیست: تغذیه این حیوانات از زباله‌های شهری می‌تواند به پراکندگی زباله‌ها و آلودگی محیط‌زیست منجر شود.
5. نبود مکان مناسب برای نگهداری سگ‌های ولگرد: یکی از چالش‌های مهم در مدیریت این معضل، نبود پناهگاه‌های مناسب و استاندارد برای نگهداری تعداد زیاد سگ‌های جمع‌آوری‌شده است. کمبود این مکان‌ها باعث می‌شود اقدامات ساماندهی و کنترل جمعیت سگ‌ها به‌درستی پیش نرود و این حیوانات همچنان در سطح شهر رها شوند.

چالش‌های مرتبط:

هزینه‌بربودن فرایند بی‌هوش کردن سگ‌ها: عملیات بی‌هوش کردن و انتقال سگ‌ها به پناهگاه نیازمند تجهیزات تخصصی، داروهای بی‌هوشی و نیروهای متخصص است که هزینه‌های زیادی را به شهرداری و نهادهای مرتبط تحمیل می‌کند.

• نبود زیرساخت‌های مناسب برای نگهداری: حتی در صورت جمع‌آوری سگ‌های ولگرد، کمبود امکانات و مکان‌های مناسب برای نگهداری، تغذیه و مراقبت از این حیوانات، مدیریت این معضل را دشوارتر می‌کند.

دلایل افزایش سگ‌های ولگرد:

• عدم مدیریت مناسب جمعیت سگ‌های بدون صاحب
• رهاسازی سگ‌های خانگی و عدم عقیم‌سازی آن‌ها
• دسترسی آسان به پسماندها و زباله‌های شهری
• نبود برنامه‌ریزی جامع و پایدار برای کنترل جمعیت این حیوانات

راهکارهای پیشنهادی:

1. ایجاد و تجهیز پناهگاه‌های مناسب:
   با تخصیص بودجه و همکاری بخش‌های دولتی و خصوصی، می‌توان مکان‌های استاندارد و مجهزی برای نگهداری، عقیم‌سازی و مراقبت از سگ‌های ولگرد ایجاد کرد.
2. اجرای طرح‌های عقیم‌سازی و واکسیناسیون:
   کنترل جمعیت سگ‌های ولگرد از طریق عقیم‌سازی و واکسیناسیون، ضمن کاهش تعداد این حیوانات، خطرات بهداشتی ناشی از آن‌ها را نیز به حداقل می‌رساند.
3. مدیریت پسماند شهری:
   جلوگیری از پراکندگی زباله‌ها و جمع‌آوری به‌موقع پسماندها می‌تواند دسترسی سگ‌های ولگرد به غذا را کاهش دهد.
4. تأمین بودجه و حمایت مالی:
   تأمین اعتبارات لازم برای تجهیز پناهگاه‌ها و کاهش هزینه‌های مرتبط با بی‌هوش کردن و انتقال سگ‌ها ضروری است.
5. آموزش و فرهنگ‌سازی:
   آگاهی‌بخشی به شهروندان درباره مسئولیت‌پذیری در قبال حیوانات خانگی و تشویق به همکاری در برنامه‌های ساماندهی می‌تواند نقش مؤثری داشته باشد.
6. همکاری بین‌بخشی:
   هماهنگی بین شهرداری، شورای شهر، دامپزشکی و سایر نهادهای ذی‌ربط برای تدوین و اجرای یک برنامه جامع و پایدار ضروری است.

نتیجه‌گیری:
مشکل سگ‌های ولگرد در شهرستان سرخه نیازمند توجه ویژه و اقدامات عملی از سوی مسئولین و همکاری شهروندان است. اجرای راهکارهای علمی و اصولی، ضمن حفظ حقوق حیوانات، می‌تواند به ارتقای سلامت عمومی، امنیت و بهداشت محیط کمک شایانی کند. در این میان، تأمین مکان‌های مناسب برای نگهداری و مراقبت از سگ‌های ولگرد و تأمین بودجه لازم برای اجرای این اقدامات باید به‌عنوان اولویت‌های اصلی در نظر گرفته شود.

پیشنهاد:
تشکیل کارگروهی ویژه برای بررسی و پیگیری این موضوع، تجهیز زیرساخت‌های موردنیاز و ارائه گزارش‌های منظم به شهروندان در راستای شفاف‌سازی اقدامات انجام‌شده.