تاریخ انتشار : جمعه 21 آذر 1404 - 8:08
کد خبر : 12170

یادداشت؛

گلوگاه نقدینگیِ تولید

گلوگاه نقدینگیِ تولید

گرفتاری امروز بنگاه‌های تولیدی نه از کمبود منابع، بلکه از قفل‌شدن نقدینگی در چرخه‌های طولانی تسویه است؛ وضعیتی که سرمایه در گردش را فرسوده و برنامه‌ریزی را مختل کرده است.

به گزارش خبرنگار گروه اقتصادی پایگاه خبری تحلیلی «مرآت»، فعال اقتصادی در یادداشتی نوشت: زنجیره تولید امروز بیش از آنکه از کمبود منابع مالی رنج ببرد، از عدم تحقق به‌موقع مطالبات آسیب می‌بیند. تأخیر در پرداخت‌های دولتی و شبه‌دولتی، طولانی‌شدن چرخه وصول در معامله‌های بخش خصوصی و نبود هماهنگی میان حلقه‌های مختلف خرید و فروش، جریان نقد را مختل و بنگاه‌ها را با فشار سرمایه در گردش روبه‌رو می‌کند؛ فشاری که نه‌تنها استمرار تولید را دشوار می‌سازد، بلکه امکان برنامه‌ریزی دقیق و پیش‌بینی‌پذیر را از فعال اقتصادی می‌گیرد.

در چنین شرایطی، حتی بنگاه‌های پربازده نیز با وقفه‌های ناخواسته روبه‌رو می‌شوند و ناچارند هزینه‌هایی را متحمل شوند که اساساً ناشی از ناکارآمدی سیستم تسویه است، نه ضعف عملکرد خودشان.

مسئله اصلی، نبود یک سازوکار منسجم، شفاف و الزام‌آور برای تسویه است. وقتی پرداخت‌ها در گره‌های اداری، امضای چندمرحله‌ای و قراردادهای پراکنده گیر می‌کند، نقدینگیِ موجود در اقتصاد که باید در مدار تولید جریان داشته باشد  عملاً در تنگناهای کاغذبازی و بروکراسی محبوس می‌شود.

بیشترین آسیب نیز متوجه بنگاه‌های کوچک و متوسط است؛ بنگاه‌هایی که توانایی تحمل تأخیرهای طولانی را ندارند و کوچک‌ترین اخلال، آنها را به سمت کاهش ظرفیت یا توقف تولید سوق می‌دهد.

ابزارهایی مانند «خرید دین» نیز با وجود کارکرد مثبت، به دلیل دامنه محدود، هزینه بالا و شروط سخت‌گیرانه، تنها بخش کوچکی از نیاز تولید را پوشش می‌دهد و نمی‌تواند نقش یک ابزار فراگیر و نجات‌بخش را ایفا کند.

راه اصلاح، طراحی یک سازوکار تسویه کارآمد، چابک و مبتنی بر فناوری‌های نوین است. این سازوکار باید شامل تسویه زنجیره‌ای میان بنگاه‌ها و دستگاه‌های دولتی، تقویم الزام‌آور پرداخت‌ها، اعتبارسنجی قراردادی و امکان تنزیل الکترونیکی مطالبات با نرخ رقابتی باشد.

همچنین، برای حمایت از بنگاه‌های کوچک، باید جبران تأخیر پرداخت‌ها به‌صورت شفاف و قابل اجرا در نظر گرفته شود.

چنین چارچوبی می‌تواند نقدینگی محبوس را آزاد کند، گردش طبیعی منابع را به مدار تولید بازگرداند و به سرمایه در گردش بنگاه‌ها «تنفس» بدهد.

تنها با روان‌شدن جریان نقد است که موتور تولید می‌تواند با اطمینان، پیوستگی و برنامه‌ریزی روشن حرکت کند و اقتصاد کشور از چرخه فرسایشی امروز فاصله بگیرد.

یادداشت: فرج‌الله معماری- فعال اقتصادی

برچسب ها :

ناموجود
ارسال نظر شما
مجموع نظرات : 0 در انتظار بررسی : 0 انتشار یافته : ۰
  • نظرات ارسال شده توسط شما، پس از تایید توسط مدیران سایت منتشر خواهد شد.
  • نظراتی که حاوی تهمت یا افترا باشد منتشر نخواهد شد.
  • نظراتی که به غیر از زبان فارسی یا غیر مرتبط با خبر باشد منتشر نخواهد شد.