ازوعده تاویرانی؛سرگذشت پروژه‌های عمرانی سمنان

استان سمنان با وجود ظرفیت‌های فرهنگی، جغرافیایی و اقتصادی قابل توجه، در سال‌های اخیر به نمادی از پروژه‌های عمرانی نیمه‌تمام و رهاشده تبدیل شده است؛ پروژه‌هایی که نه‌تنها منابع مالی را هدر داده‌اند، بلکه اعتماد عمومی را نیز خدشه‌دار کرده‌اند.

پروژه‌های رهاشده؛ زخمی بر پیکر شهر

از مصلای سمنان که سال‌هاست به اسکلت بتنی تبدیل شده تا موزه سمنان که می‌توانست نقش مهمی در معرفی هویت تاریخی استان ایفا کند، همگی قربانی نبود برنامه‌ریزی مالی و مدیریتی شده‌اند. این تأخیرها خسارت‌های فرهنگی و اجتماعی جبران‌ناپذیری به همراه داشته است.

تالار مرکزی؛ فرصت از دست‌رفته فرهنگی

کمبود فضای مناسب برای همایش‌ها و رویدادهای هنری یکی از چالش‌های جدی سمنان است. تالار مرکزی که قرار بود قطب فرهنگی منطقه باشد، به دلیل ناهماهنگی در تخصیص منابع و تغییر اولویت‌ها، عملاً بلااستفاده مانده است.

پروژه‌های ترافیکی نیمه‌کاره

پروژه‌هایی مانند پل امام حسن(ع) که مستقیماً با زندگی روزمره شهروندان در ارتباط‌اند، به دلیل تأخیر طولانی‌مدت، علاوه بر نازیبایی شهری، موجب اتلاف وقت و افزایش نارضایتی عمومی شده‌اند.

ریشه مشکل؛ مدیریت نادرست، نه کمبود منابع

مشکل اصلی سمنان کمبود مطلق منابع مالی نیست، بلکه آغاز پروژه‌ها بدون تأمین بودجه پایدار و طرح اجرایی دقیق است. کلنگ‌زنی‌های سیاسی و تغییر مداوم مدیران، سبب توقف‌های مکرر و افزایش چندبرابری هزینه‌ها شده است.

سمنان شایسته توسعه است

تداوم این روند نشانه ضعف در مدیریت منابع و برنامه‌ریزی است. مسئولان باید با نگاهی کارشناسانه، اولویت‌بندی دقیق و تخصیص منابع پایدار، پروژه‌های نیمه‌تمام را به سرانجام برسانند تا مردم سمنان به‌جای تلخی پروژه‌های ناتمام، ثمره تدبیر و مدیریت صحیح را ببینند.

منبع:خبرگزاری(مرآت )

انتهای خبر/