روایت مادر دهه شصتی از یک خانواده شاد ۷ نفره

به گزارش خبرگزاری فارس از سرخه، همه ما می‌دانیم که فرزندآوری و پدر و مادر شدن یکی از زیباترین و پراحساس‌ترین تجربیات هر انسان است و برای تداوم نسل و بقای انسان‌ها ضروری تلقی می‌شود.
در مقایسه با کشورهای منطقه روند سالمندی در کشور ما بسیار سریع‌تر از دیگر کشورها پیش می‌رود و استان سمنان هم از نظر جمعیت با بحران مواجه است؛ به همین خاطر، جوانی جمعیت یک تکلیف شرعی و وظیفه جهادی محسوب می‌شود.
یکی از پایه‌های اصلی قدرت و رشد اقتصادی هر کشور نیروی جوان و مولد است و طبق بیانات مقام معظم رهبری «جمعیت جوان، بانشاط، تحصیل‌کرده و باسواد، امروز یکی از عامل‌های مهم پیشرفت کشور است.»
افزایش جمعیت جوان، سالم، پویا و بانشاط رگ حیاتی یک کشور است. جمعیت جوان و سرمایه انسانی بستر خلاقیت و پویایی در ابعاد مختلف توسعه اقتصادی- اجتماعی را برای هر کشور فراهم می‌کند و هر کشور و تمدنی برای بقای خود باید به این موضوع توجه داشته باشد؛ در کشور ما نیز با توجه به اهمیت این موضوع و همچنین تأکیدات رهبر معظم انقلاب هر سال یک هفته به نام هفته جمعیت نام‌گذاری شده است.
به‌منظور اهمیت موضوع خانواده و جوانی جمعیت سراغ یک خانواده هفت‌نفره رفتیم و با زینب ایثاری، مادر این خانواده در مورد دغدغه‌های یک خانواده پرجمعیت و لذت‌ها و سختی‌های چندنفره بودن هم‌صحبت شدیم.
فارس: لطفاً خودتان را معرفی بفرمایید.
زینب ایثاری هستم، متولد سال ۶۳، کارشناس ارشد مدیریت آموزشی هستم و پنج فرزند دارم.
فارس: در چه سنی ازدواج کردید؟
در سن ۱۷ سالگی با همسرم عقد کردیم و ۱۹ سالگی عروسی کردیم؛ همسرم زمان عقد ۲۲ سال داشت.
فارس: آیا از ابتدای ازدواج مستقل زندگی کردید و همسرتان از همان ابتدا منبع درآمد داشت؟
از همان ابتدا زندگی مستقل داشتیم، همسرم کارمند دولت بود و سعی می‌کردیم زندگی‌مان را طبق همین حقوق برنامه‌ریزی کنیم.
فارس: نخستین فرزند شما کی به دنیا آمد؟
نخستین فرزندمان سه سال بعد از ازدواج به دنیا آمد.
فارس: آن زمان با خواست خودتان باردار شدید؟ آیا آمادگی روحی داشتید؟
در آن زمان من و همسرم با تصمیم و مشورت همدیگر از خداوند خواستیم که فرزند صالح به ما عنایت کند و شروع به مطالعه کردیم و با آمادگی این تصمیم را گرفتیم.
فارس: فاصله سنی فرزندانتان چقدر است؟
فرزندانم سه سال، سه سال فاصله سنی دارند.
فارس: آیا اوایل ازدواج در بزرگ کردن بچه‌ها کسی به شما کمک می‌کرد؟
در کل شخصیت مستقلی دارم، از طرفی نمی‌خواستم زحمت و سرباری برای کسی باشم و از طرفی هم جهت‌گیری واحد تربیتی برایم در اولویت بود، پس سعی کردم مگر در موارد خاص و ضروری کسی را درگیر نکنم.
فارس: یکی از دغدغه‌های خانواده‌ها برای فرزندآوری بحث معیشت است، می‌گویند وقتی درآمد کافی نداریم و به‌سختی معیشت خودمان را تأمین می‌کنیم، چگونه چند فرزند داشته باشیم. از درآمدتان راضی هستید؟ آیا نگران معیشت فرزندانتان نیستید؟ تاکنون به مشکلی در این زمینه برخوردید؟
مسلماً یکی از دغدغه‌های هر شخصی اقتصاد و درآمد خانواده‌هاست. من و همسرم سعی کردیم که اولاً قناعت داشته باشیم و ولخرجی و اسراف نکنیم.
عموماً و در اکثر مواقع خودم لباس‌های بچه‌ها و خودم را دوختم. همیشه سعی کردم وقتم را بیهوده صرف نکنم و همیشه در حال یادگیری و برنامه‌ریزی و انجام کارهای مفید باشم. زمانی برای برخی لباس می‌دوختم، زمانی کیک و شیرینی به طور حرفه‌ای درست می‌کردم و سفارش قبول می‌کردم و از یک زمانی وارد عرصه آموزش و معلم شدم و به همین صورت ادامه دارد.
البته باید در ابتدا و تا آخر این را در نظر گرفت که ثانیه به ثانیه نگاه و دست خداوند را در زندگی خودم می‌دیدم و می‌بینم و این که چه برکت‌هایی که خداوند عنایت می‌کرد و من درک کرده بودم که به‌خاطر وجود تک‌تک فرزندانم خداوند این الطاف را نسبت به ما دارد.
فارس: شما در زندگی چطور با وجود پنج فرزند معیشت را مدیریت می‌کنید؟
نگران معیشت و روزی نیستم، چون خداوند وعده داده از تو حرکت و از من برکت و به‌شدت معتقدم که کسی که تلاش می‌کند، خداوند به همان نسبت به او عنایت می‌کند، پس امید من به خداست.
فارس: آیا شما از ابتدا اصلاً دغدغه معیشتی نداشتید؟ و همه چیز راحت بوده است؟
ما مشکل اقتصادی هم داشتیم و این فراز و فرودها ممکن است برای هر خانواده‌ای پیش آید، مهم این است که پدر و مادر چه تفکر و جهت‌گیری نسبت به آن داشته باشند و چگونه آن تفکر را در فرزندان نهادینه کرده باشند.
این که بگویم داشتن فرزند راحت است و سختی ندارد، حرف اشتباهی است. انسان در هر راهی که می‌خواهد پیشرفت کند و هر چیز نیکویی را که می‌خواهد به دست آورد، در آن مسیر سختی‌های زیادی را تحمل می‌کند و خداوند را شکر می‌کنم که توانستیم سختی‌ها را تحمل کنیم و بعد از این هم به عنایت خداوند در این راه امیدواریم.
به نظر من این که موضوع فرزندآوری را با اقتصاد گره زده‌اند درست نیست؛ به طور مثال اگر خدایی نکرده شخصی بیمار شود و برای به دست آوردن سلامتی خود باید هزینه‌های گزافی انجام دهد، نمی‌گوید هزینه به دست آوردن سلامتی زیاد است، پس برای به دست آوردن آن هزینه نمی‌کنم و یا پول ندارم.
برای ما به دست آوردن فرزندانمان همان به دست آوردن سلامتی است.(البته دلایل خود را دارم که چنین مقایسه‌ای کردم) پس سعی می‌کنیم که برای این مهم برنامه‌ریزی کنیم.
فارس: چه چیزی باعث شد از همان ابتدا تصمیم بگیرید، فرزندان بیشتری داشته باشید؟
به نظر ما فرزندان یکی از نعمت‌هایی هستند که هر چه سن انسان می‌گذرد، بیشتر قدر آنها را می‌داند.
فرزندان محیط امیدوارانه، غیرتکراری، شاد، یادگیرنده، پر از عشق، هیجان، احترام و … را برای پدر و مادر می‌سازند. اگر هر خانواده‌ای به دور از قوانین و سخت‌گیری‌های خود با نگاه دیگری به این موضوع نگاه کنند، عمیق‌تر این محیط را درک می‌کنند. از ابتدا نگاه من به این صورت بود که فرزندان سرمایه مادی و معنوی هر خانواده هستند.
فارس: آیا کسی شما را به خاطر داشتن فرزند زیاد سرزنش کرده یا خیر؟
اوایل با حرف‌های مختلف و گاه ناامیدکننده روبه‌رو بودیم و اشخاص مختلفی ما را سرزنش می‌کردند؛ اما به‌خاطر هدفی که داشتم، به نتیجه کار خود فکر، برنامه‌ریزی و سعی می‌کردم خسته و ناامید نشوم. اما در حال حاضر افراد بیشتری ما را تحسین و ابراز می‌کنند که ای کاش آنها نیز این کار را می‌کردند.
البته بر این باور بودم که زنان ستون، روحیه و گرمی خانواده هستند. سعی کردم که در موقعیت‌های مختلف احساسی برخورد نکنم و با مطالعه و معقولانه پیش بروم. مسلماً در این مسیر همسران نقش مهمی را می‌توانند ایفا کنند. درگیر نکردن فرزندان و استفاده مناسب از موقعیت‌ها و یادگیری از آنها برای من مهم بوده است.
فارس: شما از همان ابتدا خودآگاه و با هدف مشخص اقدام به این کار کردید؟
بله؛ با آگاهی و مطالعه تصمیم به این کار گرفتیم، البته در وهله نخست مادرانی که به این کار علاقه دارند، ترس از سرزنش‌ها و این که برچسب بی‌کلاس و غیره به آنها زده شود را دارند. متأسفانه من زمان‌هایی که به مراکز درمانی و بیمارستان‌ها مراجعه می‌کردم، از طرف مادران، کادر درمان و … بسیار سرزنش می‌شدم؛ حتی در زمان زایمان فرزند آخرم پرستار از من میزان تحصیلاتم را پرسید و من گفتم کارشناسی ارشد. پرستار باورش نمی‌شد و می‌گفت واقعا؟!
فارس: با توجه به اینکه استان سمنان در وضع قرمز جمعیتی قرار گرفته است؛ به نظر شما چه کوتاهی‌هایی در این مقوله از سوی دستگاه‌های متولی امر شده و راهکار چیست؟
خانواده ما تا حالا وام یا خودرو و یا خانه و… را در این راستا دریافت نکرده و هر چه را به دست آوردیم از لطف خداوند و تلاش خودمان بوده است. البته که اصلاً چشم‌داشتی هم نداشتیم مگر به لطف خداوند؛ ارزش فرزندانمان با هیچ چیز مادی قابل مقایسه و معامله نیست.
فارس: تفاوت خانواده کم‌جمعیت با پرجمعیت در چیست و از مضرات و معایب تک‌فرزندی برایمان بگویید.
با توجه به اینکه من معلم هستم و چند سال در مورد آموزش هم تحقیق کردم؛ فرزندان در کنار یکدیگر، قبل از زندگی مستقل خود، یک زندگی را تجربه می‌کنند. مدیریت کردن، احترام گذاشتن و گذشت کردن را یاد می‌گیرند. یاد می‌گیرند که یکدیگر را درک کنند. فرزندانم همان‌طور که در شادی‌ها در کنار یکدیگر هستند، در غم‌ها و سختی به یکدیگر یاری می‌رسانند. مهارت‌ها و تجربه‌هایی برایشان پیش می‌آید که برای تک‌فرزند پیش نمی‌آید. در نظر بگیرید که وقتی بیمار می‌شوید، فرزندان مثل پروانه دور شما می‌چرخند و هر کدام سعی می‌کنند که کاری برایت انجام دهند و این بسیار شیرین است.
خانواده‌های چندفرزندی، آشپزی، دوخت و دوز، نظم، برنامه‌ریزی، تلاش برای رسیدن به موفقیت و مهارت‌های خانه‌داری را به‌خاطر شرایط زندگی بهتر و بیشتر یاد می‌گیرند؛ البته در همه این موارد صبوری و مدیریت پدر و مادر نیز مهم است.
فارس: یک مقدار از وضعیت منزلتان برایمان بگویید؛ اینکه منزلتان چند اتاق دارد و اعضای خانواده با کمبود جا مواجه نمی‌شوند؟
منزل ما ۲ اتاق خواب دارد که یک اتاق، اتاق پدر و مادر و اتاق کار من است که البته طبق شرایط ممکن است در اختیار فرزندان قرار گیرد و اتاق دیگر هم و نوع و زمان استفاده از آن با توجه به شرایط و نیاز هر فرزند برنامه‌ریزی می‌شود.
در مورد تهیه امکانات هم سعی می‌کنیم اولویت‌بندی و به‌صورت ماهانه برنامه‌ریزی کنیم؛ همه ما یاد گرفتیم چیزی که در اولویت نیست و یا ضرورتی برای وجود آن نیست، تهیه نشود.
فارس: چه امکاناتی برای بچه‌ها فراهم کرده‌اید؛ ازجمله پلی‌استیشن، بازی‌های جدید، کامپیوتر و …؟
۲ فرزندم وقتی به سن ۱۵ سال رسیدند، برای آنها تلفن همراه تهیه کردیم. بازی کامپیوتری و .. نداریم. بچه‌ها با یکدیگر بازی می‌کنند و من سعی کردم سرگرمی‌هایی برایشان مهیا کنم تا به مهارتشان بیفزاید. مثلاً درست کردن کیک و …
فارس: برای تربیت بچه از چه روش تربیتی استفاده می‌کنید؟ آیا مطالعه هم دارید؟
اول سعی کردم خودم را تربیت کنم و بر افعال و گفتارم آگاهی داشته باشم و کارهایی را انجام دهم که رضای خداوند را در پی داشته باشد. البته همیشه سعی کردم مطالعه داشته باشم و صحبت بزرگان را در این زمینه گوش دهم.
فارس: بچه‌های شما تاکنون اعتراضی نسبت به امکانات کمترشان در مقایسه با کسانی که تک‌فرزند هستند، نداشته‌اند؟
اندک مواردی پیش آمده که فرزندان اعتراض داشتند. سعی شده شرایط آنها درک شود و منطقی با این مورد برخورد شود.
فارس: در مورد همسرتان بفرمایید و اینکه چه خصوصیات اخلاقیات خوبی دارند که می‌توانید به مردان دیگر توصیه کنید؟
همسرم داود احسانی، مدرک کارشناسی ارشد ادیان و عرفان دارد. همواره سعی کردیم که رابطه‌ای توأم با احترام با هم داشته باشیم. هیچ‌گاه از الفاظ زشت و رفتار نامناسب استفاده نکردیم. هر ۲ نفر صبورانه در موقعیت‌ها و سختی‌ها رفتار کردیم. هیچگاه گله و شکایت نکردیم. در تمام مواقع سعی کردیم نگاه امیدوارانه داشته باشیم. هیچگاه و در هیچ زمانی دروغ نگفتیم.
همسرم در کارهای خانه به من کمک و همیشه جایگاه من در خانه را حفظ می‌کند و من هم سعی می‌کنم همین‌گونه باشم.
فارس: از سن و سال و خصوصیات اخلاقی خوب فرزندانتان برای ما بگویید.
خداوند را شاکرم که فرزندان نیکویی به من عطا کرده است؛ من یک پسر و چهار دختر دارم؛ پسرم محمدامین ۱۸ سال دارد و یک پسر صبور، متین و منطقی است و از نظر فکری و پختگی افکار و رفتار بسیار با همسن‌های خودش تفاوت دارد، بسیار هم دوستدار ائمه(ع) است و در زمینه قرآنی فعالیت دارد.
دختر اولم هدی ۱۵ ساله و بسیار پرتلاش و بااراده است. از نظر معنوی بسیار پرتلاش و دوستدار اهل‌بیت(ع) است. عاشق فعالیت‌های مثبت است و از نظر فکری و رفتاری بسیار پخته‌تر از همسن‌های خودش است، البته در مورد بقیه دخترانم هم همین‌طور است؛ همه بسیار مهربان، بافکر، مؤدب، اهل نماز و یادگیری هستند.
دختر دومم فاطمه‌زهرا ۱۲ ساله و نقاش خوبی است. دختر سومم بشری ۹ ساله است و به‌خوبی همه چیز را مدیریت می‌کند. دختر چهارمم حلما ۶ ساله است و با اینکه امسال تازه به پیش‌دبستانی می‌رود، همه چیز را به‌خوبی بلد است و اعتماد به نفس بالایی دارد.
#فرزندآوری